لبخند می زنم

امروز تکه‌هایی از یه برنامه رو دیدم و کنجکاو شدم کاملش رو ببینم. زندگی پس از زندگی، برنامه‌‌‌ای بود که امسال ماه رمضان قبل از افطار از شبکه چهار پخش شد. من متاسفانه نتونستم هیچ قسمتی رو کامل ببینم. امروز توی اینستاگرام یه قسمت کوچیکش رو دیدم و فکر کردم خوبه اینجا هم با شما به اشتراک بذارم.

چند وقت پیش چالشی بود به اسم بیست سال آینده. هنوز فرصت نکرده بودم بنویسم. پس با اجازه با تاخیر می‌نویسم :

دارم ریاضی رو پایه‌‌‌ای تر و جدی تر دنبال میکنم. رفتم ببینم ویدیویی برا المپیاد ریاضی پیدا میکنم تو اینترنت، چون تو المپیاد دانش آموزی مفاهیم پایه‌‌‌ای خیلی عمیق بررسی میشن، چیزی که نه تو دانشگاه دیده میشه و نه توی مدرسه. با این گروه آموزشی آشنا شدم. خیلییییییی خوبن خیلی!! نمیدونم هنوز سایتشون به روز رسانی میشه یا نه، ولی واقعا کارشون عالیه و دلم خواست اینجا هم معرفیشون کنم و یه لینک ازشون بذارم.

چند وقت بود فکر می‌کردم چرا آنچه در واقعیت با چشم‌هایم میبینم، نمی‌توانم در کادر دوربین بیاورم. اولین حدسم این بود که کیفیت چشم بسیار بیشتر است و پیکسل‌های بسیار بیشتری دارد. بعد که یاد گرفتم چطور رنگ‌ها را تنظیم کنم دیدم نه، باید دلیل دیگری داشته باشد.

کنکور من (1)

ببینین کی ساعت شیش بدون غر غر و نق نق بیدار شده و چشاشو رو به واقعیت باز کرده!! چون واقعیت هم میتونه دوست داشتنی باشه :)

امروز تلویزیون که داشت دعای الهی عظم البلاء رو پخش میکرد معنیشو می‌خوندم. میدونی درسته امروز این دعا رو می‌خونیم، ولی حس میکنم این دعا برای روزهای خیلی سخت‌تری فرستاده شده. و من از اون روز میترسم، از روزی که مصیبت بزرگ بشه، پنهان آشکار بشه و پرده از کار برداشته شه...

اونایی که بیدارن بیان حاضری بزنن ببینم :دی

سلام !